ใช้วิจัยเป็นข้ออ้าง! หมอวรงค์จวกวิจัยฆ่าตัวตาย 7อาจารย์ ทำเครดิตอาจารย์เสื่อม นำเสรีภาพทางวิชาการตอบสนองการเมือง

ใช้โครงการวิจัยเป็นข้ออ้าง! หมอวรงค์ ชี้ วิจัยฆ่าตัวตาย 7อาจารย์ ทำเครดิตอาจารย์เสื่อม นำเสรีภาพทางวิชาการตอบสนองการเมือง

จากกรณีที่มีการเผย งานวิจัยจากเพจ “คนจนเมืองในภาวะวิกฤติโควิด-19”  ที่ออกมาเปิดเผย ข้อมูลผู้เสียชีวิตและคนที่ “ฆ่าตัวตาย” จากไวรัสโควิด-19 เก็บข้อมูลตามข่าวออนไลน์ ตั้งแต่ 1 ถึง 21 เมษายน 2563 การฆ่าตัวตายเกิดขึ้นรวมทั้งสิ้น 38 ราย (เสียชีวิต 28 คน ยังไม่เสียชีวิต 10 คน ) ซึ่งเท่ากับผู้เสียชีวิตจากโควิด-19

ล่าสุด นพ.วรงค์ เดชกิจวิกรม ประธานเจ้าหน้าที่บริหารพรรครวมพลังประชาชาติไทย(รปช.) โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก Warong Dechgitvigrom ระบุว่า วิจัยฆ่าตัวตายโดยอาจารย์ทั้ง 7 ไม่กี่วันที่ผ่านมา มีการแถลงผลการวิจัย โดย 7 อาจารย์ในโครงการวิจัย “คนจนเมืองที่เปลี่ยนไปในสังคมเมืองที่กำลังเปลี่ยนแปลง” เก็บข้อมูลการฆ่าตัวตายของประชาชนที่เกิดขึ้นระหว่างวันที่ 1 – 21 เม.ย. 2563

ถ้อยแถลงกล่าวว่า มีจำนวนคนที่ฆ่าตัวตายจากโควิด-19 เท่า ๆ กับจำนวนคนที่ตายจากการป่วยโรคโควิด-19 และเรียกร้องให้รัฐบาลดูแลคนยากจนที่เดือดร้อน จากการปิดเมืองและการประกาศ พ.ร.ก.ฉุกเฉินของรัฐบาล การแถลงผลการวิจัยดังกล่าว ถูกนำไปสร้างกระแสโดยสื่อมวลชนที่ต้านรัฐบาล รวมทั้งนักการเมืองฝ่ายค้าน จากนั้นอีก 1-2วัน ก็มีกระแสเสียงจากนักวิชาการจำนวนมาก วิจารณ์รายงานดังกล่าว

• ” โห ศ. เลยเหรอครับ ศ. สาขาอะไรน่ะครับ รับ order ใครมาไม่รู้”
• “งานวิจัยนี้ดูหลวม ๆ นะครับ ถ้า X คือความล้มเหลวของรัฐ Y คือ การฆ่าตัวตาย การที่จะบอกว่า X เป็นเหตุของ Y ต้องพิสูจน์ให้ได้ว่า ทุกครั้งที่ X เกิด Y ต้องเกิด และ ผลของ X ต่อ Y ต้องไม่ขึ้นกับตัวแปรอื่น ข้อมูลพวกนี้ไม่ได้วิเคราะห์ในงานวิจัย”
• ” อ่านแล้วสงสารวงการวิจัยด้านสังคมศาสตร์ และ นศ. ที่ถูกคนกลุ่มนี้ผลิตออกไป อ่านแล้วจบกัน เสียเวลาอ่านมาก”
• “เมื่อนักวิจัยเลือกเก็บข้อมูลสถิติการฆ่าตัวตายจากโควิด-19 จาก หนังสือพิมพ์/สถานีโทรทัศน์ที่ต้องการขายข่าว”
• “ข้อมูลตลกมาก แบบเฝ้าระวัง ภาวะซึมเศร้าและการทำร้ายตนเอง: กรมสุขภาพจิต ของกระทรวงสาธารณสุข จะสรุป เดือนละครั้ง กว่าน้อง ๆ งานจิตเวชในพื้นที่จะสอบสวนสาเหตุได้ ต้องรอผ่านงานศพ ก่อน จึงจะหาเวลาสะดวกคุยกะญาติ ๆ ได้แล้วสรุปรายงานออกมา ….ข้อมูลแปลกมาก”

นี่คือเสียงสะท้อนที่แสดงความไม่น่าเชื่อถือ ต่อผลงานวิจัยของอาจารย์ระดับศาสตราจารน์ และดร. ทั้ง 7 ท่าน ประเด็นที่สังคมห่วงใยต่องานวิจัย จึงตกแก่หน่วยงานที่ให้ทุนวิจัยคือสกสว.

ล่าสุดท่านผู้อำนวยการสกสว.ก็ชี้แจงชัดเจนว่า โครงการ “คนจนเมืองที่เปลี่ยนไปในสังคมเมืองที่กําลังเปลี่ยนแปลง” ได้รับทุนจาก สกสว.จริง

“หากแต่ในส่วนของผลสำรวจข้อมูลผู้เสียชีวิตและคนที่ฆ่าตัวตายจากโควิด-19 นักวิจัยได้ดำเนินการเพิ่มเติมเองโดย สกสว.ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้อง และโครงการไม่ได้ใช้ทุนจาก สกสว.แต่อย่างใด”

เท่ากับว่าอาจารย์ทั้ง 7 นำสิ่งที่ตนเองอยากแถลง ใช้โครงการวิจัยมาอ้างเอง โดยมีสื่อกับนักการเมืองไปช่วยขยายผล ทำแบบนี้เท่ากับกำลังนำเสรีภาพทางวิชาการไปตอบสนองการเมือง จะทำให้เครดิตอาจารย์เสื่อมได้ครับ น่าเป็นห่วง

อย่างไรก็ตาม ทั้ง 7นักวิชา ประกอบด้วย ศ.ดร.อรรถจักร์ สัตยานุรักษ์ ม.เชียงใหม่ , รศ.สมชาย ปรีชาศิลปกุล ม.เชียงใหม่ ,รศ.ดร.ประภาส ปิ่นตบแต่ง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ,ผศ.ดร.บุญเลิศ วิเศษปรีชา​ ม.ธรรมศาสตร์ ,รศ.ดร.ณฐพงศ์ จิตรนิรัตน์ ม.ทักษิณ , ผศ.ดร.ธนิต โตอดิเทพย์ ม.บูรพา และผศ.ดร.ธนพฤกษ์ ชามะรัตน์ ม.ขอนแก่น