ครอบครัวเซียนมวย อำเภอวังหิน จังหวัดศรีสะเกษ ยินดีบริจาคพลาสมาให้แพทย์ หลังจากติดเชื้อโควิค-19 หมออนุญาตให้กลับบ้าน พร้อมยืนยันหายครบแล้วทั้ง 3 คน แต่ต้องเฝ้าดูแลตนเองต่อที่บ้าน อีก 14 วัน ซึ่งทั้ง 3 วอนสังคมอย่าซ้ำเติม
ในวันที่ 7 เมษายน 2563 ที่ หมู่บ้านขุมคำ อำเภอวังหิน จังหวัดศรีสะเกษ วันนี้แพทย์ – พยาบาล รพ.ศรีสะเกษ ที่ดูแลรักษาเซียนมวย ที่ติดเชื้อมาจากจังหวัดชลบุรี ต่อจากนายตี๋ ที่ไปเชียร์มวยในวันที่ 6 มีนาคม 2563 วันที่แมทธิวเป็นพิธีกรร่วมกับเซียนมวยคนอื่นๆ ก่อนที่จะเดินทางกลับมาเยี่ยมบ้านที่จังหวัดศรีสะเกษ ในวันที่ 17 มีนาคม 2563 และรู้สึกว่าตนเองปวดเมื่อย ตัวร้อน จึงมาตรวจดูอาการ ก่อนที่จะทราบว่าป่วยติดเชื้อจากโควิด เข้ารับการรักษาที่ห้องแยกโรคที่รพ.ศรีสะเกษ และหมอรักษาจนหายดีเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2563 ได้เดินทางกลับมาอยู่บ้าน เพื่อรักษาดูอาการต่ออีก 14 วัน ขณะเดียวกัน ได้มีคุณป้าน้อย อายุ 67 ปี ซึ่งได้ร่วมเดินทางมาจากจังหวัดชลบุรี พร้อมรถส่วนตัวคันเดียวกัน หมอตรวจพบว่ามีเชื้อ จึงต้องนำตัวเข้ารับการรักษา พร้อมภรรยาของนายตี๋ ด้วย และในวันนี้ หมอได้อนุญาตให้เดินทางกลับมาพักฟื้นที่บ้านได้ เพราะตรวจไม่พบเชื้อโควิด-19 แล้ว ยืนยันว่าหายดี ทั้ง 3 คน วอนสังคม หมู่บ้าน อย่ามองเป็นตัวประหลาด อย่าซ้ำเติมพวกตนทั้ง 3 คน หายดีแล้ว และพร้อมที่จะบริจาคพลาสมา เพื่อให้แพทย์นำไปรักษา คนอื่นๆ ได้ทุกเมื่อ
นางน้อย – นายตี๋ และภรรยา ทั้ง 3 คน ที่ติดเชื้อต่อมาจากนายตี๋ ที่เข้าไปชมมวย ร่วมกันชี้แจง ว่า วันนี้พวกตนหายแล้ว เพราะถ้าไม่หายคุณหมอคงไม่กล้าที่จะให้ออกมาอยู่บ้าน เพียงแต่ทั้ง ป้าน้อย และภรรยา นายตี๋ จะต้องดูอาการต่ออีกให้ครบ 14 วัน วอนสังคมหมู่บ้าน เพื่อนบ้าน อย่าได้รังเกลียดพวกตนเลย เพราะโรคนี้สามารถรักษาดูแลให้หายได้ หากร่างกายแข็งแรง ที่สำคัญไม่ได้ติดกันง่ายๆ หากรู้เท่าทันในการดูแลป้องกันตนเอง และอย่าประมาท ไม่มีโรคแทรกซ้อน พวกตนเชื่อว่า ทุกคนไม่อยากที่จะติดเชื้อ เข้าใจได้ แต่วันนี้พวกตนหายแล้ว ทุกวันนี้แม้กลับมาอยู่บ้าน ก็มีใครกล้ามาเยี่ยม ญาติกันแท้ๆ ก็ไม่กล้ามา หรือมาเยี่ยมดูอาการ เพียงแค่แสดงความยินดีอยู่ห่างๆ จริงๆ แล้ว พวกตนโชคดีมากที่ร่างกายแข็งแรง ไม่มีโรคประจำตัว ติดเชื้อแล้วหายแล้ว เพราะเชื่อว่ามีภูมิคุ้มกันเชื้อตัวนี้แล้ว และวันนี้ได้ข่าวว่า สภากาชาดไทย เปิดรับบริจาคพลาสมาจากผู้ที่เคยติดเชื้อและหายดีแล้ว ร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง พวกตนจะขอพักอีกสัก 2 – 3 วัน ก็พร้อมที่จะไปบริจาคพลาสมาให้กับสภากาชาดไทย เพื่อที่จะได้นำพลาสมา เลือดพวกตนไปช่วยชีวิตคนอื่นๆ ได้ ก็รู้สึกดีใจมากเช่นกัน
ในขณะเดียวกัน ก็ยังมีกลุ่มเพื่อนบ้าน แม้จะรู้จักกัน รักใคร่กันเมื่อก่อน แต่พอรู้ว่าเพื่อนบ้านที่มีบ้านอยู่ตรงข้ามกันติดเชื้อโควิด ก็พากันกลัว แม้จะรู้ว่า หมอรักษาหายแล้ว แต่ก็ยังไม่มั่นใจ ก็จะต้องรอเวลาให้ผ่านไปอีกสักระยะ ตามที่หมอแนะนำคืออย่างน้อย 14 วัน หรืออีกเดือนหนึ่ง ก็อาจจะกล้าไปพูดคุยด้วยเช่นเดิม
