สหรัฐฯช็อก! รบ.ปากีสถาน หันจับมือ “จีน-รัสเซีย” หนุนอัฟกานิสถาน-เชื่อมอิหร่าน จัดระเบียบโลกใหม่
จากกรณีนายกรัฐมนตรีอิมราน ข่าน วัย 69 ปี อดีตนักกีฬาคริกเกตทีมชาติปากีสถาน แถลงผ่านสถานีโทรทัศน์แห่งชาติ ว่าเขาได้รับรายงานเกี่ยวกับการที่ “ประเทศแห่งหนึ่ง” ให้ความเห็นที่เข้าข่ายเป็นการแทรกแซงกิจการภายในของปากีสถาน
แม้ข่านพยายามเลี่ยงเอ่ยชื่อประเทศนั้น แต่ในช่วงหนึ่งของการแถลง ผู้นำปากีสถาน พลั้งปาก กล่าวออกไปว่า “อเมริกา” ซึ่งสอดคล้องกับรายงานของสื่อท้องถิ่นหลายแห่งในปากีสถาน ที่อ้างข้อมูลจากแหล่งข่าว ว่าข่านได้รับข้อมูลผ่านเอกสารทางการทูต หรือ “เคเบิล” จากสถานเอกอัครราชทูตปากีสถานประจำกรุงวอชิงตัน ว่า “เจ้าหน้าที่ระดับสูงของรัฐบาลสหรัฐ” มีความเห็นว่า ความสัมพันธ์ระหว่างสองประเทศ “จะดีกว่านี้” หากนายกรัฐมนตรีของปากีสถาน “เป็นคนอื่นที่ไม่ใช่อิมราน ข่าน”
ซึ่งต่อมา นายอิมราน ข่าน ถูกโค่นลงจากอำนาจ หลังพ่ายแพ้ในการลงมติไม่ไว้วางใจ หลังบรรดาพรรคการเมืองฝ่ายค้านได้ทำการยื่นญัตติไม่ไว้วางใจต่อเขาจากข้อกล่าวหาเรื่องการจัดการบริหารเศรษฐกิจและนโยบายการต่างประเทศผิดพลาด ทำให้นายเชห์บาซ ชารีฟ ผู้นำฝ่ายค้าน ก้าวขึ้นสู่อำนาจ หลังจากที่นายอิมราน ข่าน อดีตนายกรัฐมนตรี ได้พ่ายแพ้ในศึกอภิปรายไม่ไว้วางใจที่นำโดยพรรคฝ่ายค้าน ในระหว่างการปราศรัยครั้งแรกต่อรัฐสภาหลังจากเข้าดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี นายเชห์บาซระบุว่า เขาจะสร้างความสัมพันธ์กับประเทศเพื่อนบ้านและชาติตะวันตกทั้งหมด
ล่าสุดทางเพจ World Update ได้โพสต์ข้อความถึงกรณีที่รัฐบาลใหม่ปากีสถาน หันไปจับมือกับจีน โดยอ้างอิงจาก สถานทูตปากีสถานประจำจีน และกองทัพปากีสถาน ระบว่า ปากีสถาน เป็นประเทศในเอเซีย ที่มีประชากร 220 ล้านคน เคยตกอยู่ภายใต้การกดขี่ เอารัดเอาเปรียบ สูบทรัพยากร จากชาติระเบียบโลกเก่า สหราชอาณาจักร ยึดเป็นอาณานิคมเมืองขึ้นนานกว่า 100 ปี จนได้รับเอกราช ราวสองทศวรรษที่ผ่านมา ฝ่ายจัดระเบียบโลกใหม่ คือ ประธานาธิบดีวลาดิเมียร์ปูติน แห่งรัสเซีย ได้ยื่นมือมาโอบอุ้มทั้งด้านการพัฒนาการเกษตร อาหาร ข้าวสาลีที่ชาวปากีสถานใช้บริโภคทุกวันนี้ก็นำเข้ามาจากรัสเซีย พลังงานน้ำมันอีกมหาศาลต่อปี อาวุธ เทคโนโลยี จนปากีสถานมีขีปนาวุธติดหัวรบนิวเคลียร์มากถึงราว 160 หัวรบ
ส่วนจีน ก็ช่วยเหลือทางการค้า การทหาร อาวุธทันสมัย ทั้งเครื่องบินขับไล่ โดรน จีนยังส่งทหารมาฝึกให้กองทัพปากีสถานอีกด้วย และปากีสถาน ก็เป็นลูกพี่ของรัฐบาลตอลีบัน อัฟกานิสถานอีกที ดังนั้นจีน ก็คือผู้อยู่เบื้องหลังสำคัญที่ทำให้นักรบตอลีบัน ยึดอำนาจรัฐบาลอัฟกานิสถาน หุ่นเชิดสหรัฐ อังกฤษ ที่ยึดครองอัฟกานิสถานมานานถึง 20 ปี จนกรุงคาบูลแตก ต้องอพยพทหารและพลเมืองชาติตะวันตก รวมถึงผู้ลี้ภัยบางส่วนหนีไม่คิดชีวิต แม้สหรัฐ อังกฤษจะจัดตั้งกลุ่มติดอาวุธมาสู้ แต่ปากีสถานก็ส่งโดรนรบจีนมาช่วย ถล่มยับพ่ายแพ้กระเจิงไม่เป็นท่าในเวลาแค่เดือนเดียว หัวหน้ากบฎเผ่นหนีไปลี้ภัยที่อังกฤษ
จีน พัฒนาเส้นทาง “One belt one Road” เส้นทางสายใหมยุคใหม่ เชื่อมจากอิหร่าน ผ่านปากีสถาน – อัฟกานิสถาน- เข้าสู่แคว้นซินเจียง เมืองอุตสาหกรรมที่สำคัญของจีน ขนส่งสินค้า น้ำมัน อาวุธ ถึงตะวันออกกลาง ทำให้ฝ่ายระเบียบโลกเก่าสหรัฐ บีบปากีสถานไม่ให้เข้าร่วมพัฒนาเศรษฐกิจกับจีนและอัฟกานิสถาน และต้องการดึงปากีสถานมาเป็นพวกในยุทธศาสตร์อินโด-แปซิฟิค (NATO version2) เพื่อขอตั้งฐานทัพสหรัฐในปากีสถาน ข่มขู่จีน
แต่นายอิมราน ข่าน อดีตนายกรัฐมนตรีปากีสถานไม่ยอม สหรัฐ จึงลอบสังหารแต่พลาดล้มเหลว จึงเปลี่ยนมาเป็นซื้อตัวนักการเมืองฝ่ายรัฐบาลให้แปรพักตร์โหวตในสภาโค่นอำนาจรัฐบาล จนเกิดม็อบจำนวนมาก และเปลี่ยนรัฐบาลใหม่ตั้งแต่ เม.ย.65 เป็นต้นมา นำโดยนายกรัฐมนตรี เชห์บาซ ชารีฟ แห่งปากีสถานคนปัจจุบัน แต่ด้วยกองทัพปากีสถานนั้นเข้มแข็งมาก มีอิทธิพลฝังลึกทางการเมืองมาตั้งแต่นายนาวาซ ชาริฟ อดีตนายกรัฐมนตรีปากีสถาน 3 สมัย น้องชายผู้นำปากีสถานคนล่าสุด
นายนาวาซ ชาริฟ อดีตนายกรัฐมนตรี คือ “สาวกจีน” ตัวจริง ช่วงเวลานั้น โครงการระเบียงเศรษฐกิจจีน-ปากีสถาน ถูกเรียกแบบติดตลกว่าเป็น “ระเบียงเศรษฐกิจจีน-ปัญจาบ” เพราะการลงทุนที่ใหญ่จำนวนมาก มุ่งไปยังรัฐปัญจาบ ภูมิภาคที่มีประชากรมากที่สุดของปากีสถาน ซึ่งเป็นบ้านเกิดของนาวาซ ชาริฟ ซึ่งในขณะนั้น หัวหน้าคณะรัฐมนตรีของรัฐปัญจาบคือ นายเชห์บาซ ชาริฟ นายกรัฐมนตรีคนใหม่ของปากีสถานนั่นเอง ทำให้สหรัฐ หนีเสือปะจระเข้ เจาะรัฐบาลใหม่ปากีสถานไม่เข้า แทรกแซงไม่สำเร็จ
ล่าสุดรัฐบาลปากีสถานทำสหรัฐช็อค เมื่อส่งนายบีราวัล บุตโต ซาร์ดารี รัฐมนตรีต่างประเทศไปเยือนต่างประเทศครั้งแรกของรัฐบาลใหม่ โดยไปพบกับนายหวาง ยี่ รัฐมนตรีต่างประเทศจีน และพบปะกับสมาชิกรัฐสภาจีน เป็นการแสดงออกของรัฐบาลใหม่ปากีสถาน ว่ายืนยันเลือกข้างฝ่ายจัดระเบียบโลกใหม่ และจะรักษาความสัมพันธ์กับจีนที่แน่นแฟ้นต่อไป หนุนรัฐบาลตอลีบันอัฟกานิสถาน และเชื่อมจีนกับอิหร่านในเส้นทางระเบียบเศรษฐกิจ
