จากกรณีวันนี้(31มี.ค.63) กิจจา บุรานนท์ คนไทยซึ่งอาศัยอยู่สหรัฐอเมริกา มานานหลาย 10 ปี ทั้งยังเคยเป็นคอลัมนิสต์ นิตยสาร ดิฉัน พลอยแกมเพชร ได้โพสต์ข้อความพร้อมภาพลงในเฟซบุ๊ก Kiccha Buranond โดยระบุว่า
Sunday in New York จบด้วยขบวนรถโกดัง/ตู้เย็น/มรณะ
แต่ละคันบรรจุได้ ๔๘ ศพ ทยอยกันไปจอดตามหลังหรือข้าง ๆ โรงพยาบาลใหญ่ในเกาะแมนฮัตตัน เพื่อคอยเตรียมรับมือกับสถานการณ์เหลือเชื่อ ที่นิวยอร์กกำลังเผชิญ
ที่ผมยิ่งตกใจเพราะติดตามข่าวทั้งวันก็คือ ผู้เสียชีวิตมากหลายอยู่ในวัยผู้ใหญ่กลางคน ท่าทางแข็งแรง หน้าที่การงานใหญ่โต(จึงเป็นข่าว)…จาก ๔๐ ๕๐ ๖๐ (สำหรับข้าพเจ้าคือยังเป็นเด็ก)มาตายกันเป็นเบือ และภายในไม่กี่วันหลังจากที่ล้มป่วย น่าเศร้ามากครับ สงสารครอบครัวและลูกเต้า เพราะคงเตรียมตัวกันไม่ทัน เยี่ยมก็ไม่ได้ ไปรับศพก็ไม่ได้ มีงานศพก็ไม่ได้ ต้องคัวรันทีนตัวเองกันอีกต่างหาก
แต่ขอติงว่า ที่ตายกันเร็วมากถึงขนาดนั้น เพราะทุกโรงพยาบาลขาดเครื่องช่วยหายใจ อย่างขนาดหนัก รัฐบาลไม่ได้เตรียมไว้ให้เลย
ฉะนั้น
…นี่คือชะตาชีวิต ที่คนเจ็บทั้งหลาย จะกลายเป็นหนึ่งในศพในรถโกดัง/ตู้เย็นที่มาจอดรอคอย
หรือว่าเขาทั้งหลาย ตายเพราะความบกพร่องและเลินเล่อของผู้นำ
ในประเทศ First World ชั้นนำเช่นสหรัฐอเมริกา
หน้าแตกแบบแหลกลานจริง ๆ มัวแต่บ้าการเมืองและวิธีโกงกินแทนการบริหาร จนไม่ได้เอาใจใส่ว่าบ้านเมืองกำลังจะวิบัติ ชีวิตของประชาชนกำลังจะกลายเป็นผักปลา
…จะกองทับเก็บกันอยู่ในขบวนโกดังตู้เย็นเคลื่อนที่ ที่เห็น
และนี่แค่เริ่มต้น
น่าสลดและรันทดเป็นอย่างยิ่งครับ
แต่นี่แหละคือชีวิตของทุกวันนี้ ที่นิวยอร์ก นิวยอร์ก
ขอบคุณภาพ-ข้อมูลเฟซบุ๊กKiccha Buranond