จากที่มีกระแสอ้างว่า วันเฉลิม สัตย์ศักดิ์สิทธิ์ ถูกอุ้มหายในกัมพูชา ซึ่งเป็นผู้ต้องหาตามหมายจับคดีผิด พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ ต่อมามีการเรียกร้อง ออกทำกิจกรรมของคนบางกลุ่ม ที่พยายามเชื่อมโยงไปถึงรัฐบาลนั้น
ล่าสุดวันนี้(12มิ.ย.63) นายแพทย์ วรงค์ เดชกิจวิกรม ประธานเจ้าหน้าที่บริหารพรรครวมพลังประชาชาติไทย ได้โพสต์ข้อความลงในเฟซบุ๊กถึงเรื่องดังกล่าว โดยมีการตั้งข้อสังเกตให้ประชาชนได้ช่วยกันติตดามว่า ใครได้ประโยชน์กรณี”วันเฉลิม”
แม้ผมเป็นนักการเมืองมาหลายสมัย แต่ผมไม่เคยรู้จัก”วันเฉลิม” ฟังตอนแรกยังนึกว่าเป็นลูกชายนักการเมืองฝั่งธน
มาเอะใจตรงที่ มีการสร้างกระแสการหายตัวมากผิดปกติ จนดูแล้วตั้งใจสร้างเป็นขบวนการ ทั้งจากเอ็นจีโอต่างประเทศ นักเคลื่อนไหวในประเทศ และนักการเมืองฝ่ายค้าน
ที่หนักสุดก็คือ เรื่องนี้เกิดขึ้นในแผ่นดินเขมร แต่มาสร้างกระแสกดดันเหมือนเกิดขึ้นในแผ่นดินไทย และกล่าวหาว่ารัฐบาลไทย ต้องรับผิดชอบ ทั้งๆที่ความจริงเป็นอย่างไร ต้องอยู่ที่รัฐบาลเขมร
ที่น่าตลกก็ตรงที่ มีความพยายามสร้างกระแสประโยคว่า”หายใจไม่ออก”เหมือนจอร์จฟลอยด์ และมีการลบโพสต์ที่เกี่ยวกับการปลูกกัญชาในเฟสของวันเฉลิม
ผมนึกไม่ออกจริงๆว่า รัฐบาลได้ประโยชน์อะไร ถ้าวันเฉลิมเสียชีวิต แต่ที่แน่ๆ มีคนได้ประโยชน์ ดูจากการโพสต์ของนายธนาธร “หน้าที่ของเราไม่ใช่แค่ตามหาคนหายแล้ว แต่คือการตามหาสิทธิเสรีภาพของพลเมือง ตามหาความเป็นธรรมที่ถูกรัฐอุ้มหายไป”
มันสื่อว่า ต้องมีขบวนการสร้างกระแส ปลุกระดมการหายตัว เพื่อไปเชื่อมโยงการจัดกิจกรรมวันครบรอบ 24 มิถุนายน 2475 ที่ใกล้นี้ ลองติดตามดูนะครับว่า ผมจะทายแม่นไหม???
อย่างไรก็ตามเมื่อวันที่ 10 มิ.ย.63 นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ หัวหน้าคณะก้าวหน้า ได้โพสต์ข้อความลงในเฟซบุ๊ก Thanathorn Juangroongruangkit – ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ โดยบางช่วงระบุว่า
กฎหมายต้องมีไว้เพื่อปกป้องคุ้มครองประชาชน
เกือบสัปดาห์แล้วที่วันเฉลิมถูกอุ้มหาย สิ่งที่รัฐบาลไทยควรต้องทำ คือการติดตามทวงถามความคืบหน้าคดีจากกัมพูชาทุกทางเท่าที่จะเป็นไปได้ เพราะรัฐมีหน้าที่ดูแลปกป้องพลเมืองของตนไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหน มีสถานะใดในโลก
แต่น่าผิดหวังเป็นอย่างยิ่ง ที่สิ่งที่รัฐบาลเลือกจะทำ กลายเป็นการจับกุมดำเนินคดีกับนักศึกษาที่ไปผูกริบบิ้นขาวตามสถานที่สาธารณะ เพื่อแสดงสัญลักษณ์ แสดงออกอย่างสันติในการเรียกร้องความเป็นธรรมให้แก่เพื่อนร่วมชาติที่สูญหายไปในต่างแดน
ในบ้านเมืองที่เป็นประชาธิปไตย กฎหมายต้องใช้ปกป้องประชาชนผู้ถูกรังแก ไม่ใช่ใช้รังแกประชาชนผู้กล้ายืนหยัดท้าทายผู้มีอำนาจ หน้าที่ของเราไม่ใช่แค่ตามหาคนหายแล้ว แต่คือการตามหาสิทธิเสรีภาพของพลเมือง ตามหาความเป็นธรรมที่ถูกรัฐ “อุ้ม” หายไป
ที่มา : เฟซบุ๊กWarong Dechgitvigrom
