แจงยิบพรป.พรรคการเมือง สิ่งที่ไม่ได้ห้าม…ใช่ว่าจะทำได้
อ.ชูชาติ ศรีแสง อดีตผู้พิพากษาหัวหน้าคณะในศาลฎีกา
…..พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยพรรคการเมือง พ.ศ. ๒๕๖๐
…..มาตรา ๖๒ พรรคการเมืองอาจมีรายได้ ดังต่อไปนี้
……..(๑) เงินทุนประเดิมตามมาตรา ๙ วรรคสอง
……..(๒) เงินค่าธรรมเนียมและค่าบํารุงพรรคการเมืองตามที่กําหนดในข้อบังคับ
……..(๓) เงินที่ได้จากการจําหน่ายสินค้าหรือบริการของพรรคการเมือง
……..(๔) เงิน ทรัพย์สิน และประโยชน์อื่นใดที่ได้จากการจัดกิจกรรมระดมทุนของพรรคการเมือง
……..(๕) เงิน ทรัพย์สิน และประโยชน์อื่นใดที่ได้จากการรับบริจาค
……..(๖) เงินอุดหนุนจากกองทุน
……..(๗) ดอกผลและรายได้ที่เกิดจากเงิน ทรัพย์สิน หรือประโยชน์อื่นใดของพรรคการเมือง
…..มาตรา ๘๗ เงินและทรัพย์สินของพรรคการเมืองต้องนําไปใช้จ่ายเพื่อดําเนินกิจกรรม ทางการเมืองของพรรคการเมือง ค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับการเลือกตั้งของพรรคการเมืองและสมาชิก และค่าใช้จ่ายในการบริหารพรรคการเมือง
…..พรป.พรรคการเมือง มาตรา ๖๒ ว่าด้วยรายได้ของพรรคการเมือง ส่วนมาตรา ๘๗ ว่าด้วยรายจ่ายของพรรคการเมือง
…..ถ้ายึดถือตามตรรกะของผู้ที่กล่าวว่า มาตรา ๖๒ ไม่ได้ห้ามไม่ให้กู้ยืมเงิน พรรคการเมืองย่อมกู้เงินได้ ถ้าเช่นนั้นพรรคการเมืองก็จ่ายเงินของพรรคทำในสิ่งที่มาตรา ๘๗ ไม่ได้ห้ามไว้ได้เช่นเดียวกัน
…..ดังนั้นพรรคการเมืองก็สามารถใช้เงินของพรรคซื้อขายหุ้นในตลาดหลักทรัพย์ ปลูกสร้างอาคารขาย ซื้อที่ดินมาจัดสรรขายหรือกระทำการอื่นใดเพื่อแสวงหากำไรได้เพราะมาตรา ๘๒ และ มาตรา ๘๗ ไม่ได้ห้าม
…..ถ้ายึดหลักเช่นนี้พรรคการเมืองก็มีสิทธิดีกว่านิติบุคคลที่ตั้งขึ้นมาเพื่อประกอบธุรกิจที่ต้องระบุว่าต้องการทำอะไรบ้างไว้ในวัตถุประสงค์ ถ้าไม่ระบุไว้ก็ไม่สามารถกระทำได้
…..ต่อไปนักธุรกิจคงตั้งพรรคการเมืองขึ้นมาเพื่อประกอบธุรกิจ เพราะสามารถทำอะไรได้ทุกอย่าง และยังได้รับเงินอุดหนุนจากกองทุนพรรคการเมืองด้วย